Hoofdinhoud

Lucré over Bijbel Basics workshop aan Chinese kerk: ‘Zij maakten dat ik bij hen hoorde.’

Terwijl ik bijna bij de Chinese kerk aan kom, nog geen vijf minuten lopen van station Rotterdam CS, weet ik al bijna zeker dat ik goed zit. Ik zie een Chinese winkel en een Chinees restaurant. Als een gezellige Chinese buurt. En inderdaad, vlak ernaast, in een statig pand aan een singel, staat de naam van de kerk op de voordeur. Ik word binnengelaten in een halletje. Na een hartelijke ontvangst met koffie, ga ik met de aanwezigen in gesprek over Bijbel Basics. Er zijn ruim dertig deelnemers. Niet alleen mensen met een Chinese achtergrond. Zo blijkt degene met wie ik via de mail contact heb gehad, iemand met Vietnamese wortels.  

De workshop die ik geef gaat over Bijbel Basics, de kinderdienstmethode van het NBG, waar ik ook aan meeschrijf. De deelnemers willen graag meer weten over de gedachte achter de methode én hoe ze met het materiaal dat ze wekelijks aangeboden krijgen, een verdiepingsslag kunnen maken om op die manier een nog mooiere tijd met de kinderen te beleven. 

De deelnemers geven aan blij te zijn met de methode. Wel geven ze aan dat ze het jammer vinden dat er voor de kleuters niet een eigen programma is. Als ze horen dat er inmiddels een Bijbel Next is voor tieners en een Bijbel Start voor peuters in de maak, compenseert dat gelukkig wel iets! 

Tegen lunchtijd ruikt het heerlijk in de keuken. Ik denk met mijn beperkte wereldbeeld gelijk aan Chinese loempia’s. Als ik naar de tafel loop, waar allerlei heerlijke broodjes liggen, blijken het Surinaamse kipbodjes te zijn. Ik heb nog veel te leren… Tijdens de heerlijk verzorgde lunch spreek ik een aantal mensen met een diep verlangen Jezus te volgen en Hem bekend te maken. Ook aan de kinderen in de gemeente en erbuiten. Ik voel de liefde en de betrokkenheid. Ik spreek een jongvolwassen man die aangeeft dat ze zoekende zijn hoe ze in de buurt van de kerk mensen kunnen betrekken bij de boodschap van het evangelie. Ze gunnen andere mensen de vreugde van een leven met God. Wat leer ik veel van hen! 

Als ik halverwege de middag weer naar de trein ga, is de deur geblokkeerd doordat er in het halletje een tafel met koffie en thee staat. De deur staat wijd open. Er staan mensen op de stoep voor het tafeltje. De gemeenteleden hebben voor de koffie en thee gezorgd. Het wordt gegeven aan iedereen die onderweg is of nergens naartoe gaat. Wie wat wil drinken, krijgt een kop ingeschonken. Een dame met een volle beker in haar hand vraagt: “Hoort u ook bij hen?” Ik antwoord dat ik op bezoek ben geweest en nu weer naar huis ga. Terwijl ik naar de trein loop, realiseer ik me dat ik de gemeente tekort deed met mijn antwoord. Want ja, zij maakten dat ik bij hen hoorde. 

Interviews

Was dit interessant of nuttig? Deel dit bericht met je netwerk!