Erna Lensink volgde de webinars voor predikanten
‘Ruth boeide me al tijdens mijn studie theologie’, vertelt Lensink. Ze is een zestiger en sinds 2018 predikant in de Protestantse Gemeente in Denekamp. Eerder was ze predikant in Bant en geestelijk verzorger in de ouderenzorg. ‘Ruth bleef me bezighouden ook in mijn volwassen leven’, aldus Lensink. ‘Dus toen het Bijbelgenootschap afgelopen voorjaar rondom dat Bijbelboek een webinarserie hield, tekende ik meteen in. En ik ben er enthousiast over. De webinars en de serie als geheel waren zorgvuldig opgebouwd en to the point. De informatie werd gegeven in een tempo dat goed te volgen was. Ook is het heel handig dat de webinars beschikbaar blijven: je kunt ze terugkijken op YouTube.’
Ruth als spiegel
Lensink studeerde theologie in Brussel. Haar eindscriptie ging over een literair-theologische lezing van Spreuken 31. Ook Ruth, vindt Lensink, is zo’n daadkrachtige vrouw uit dat Bijbelhoofdstuk. Hoewel Lensink vertrouwd was met Ruth, deed ze toch nieuwe inzichten op in de webinars: ‘Bijvoorbeeld dat Ruth gelezen kan worden als een spiegel van de relatie van God met zijn volk Israël. Weduwe Naomi staat dan voor het treurende volk Israël in ballingschap, Ruth is de positieve tegenhanger: er komt een ommekeer, er is toekomst. En Boaz spiegelt in zijn gedrag de houding van God in die relatie. Ik was altijd al geïnteresseerd in een literaire benadering van Bijbelteksten. De manier waarop in de webinars werd aangetoond hoe de structuur van het gehele boekje gespiegeld is, en dat dit alles te maken heeft met de gelaagde inhoud, was voor mij nieuw. Ook bevestigden de webinars dat Ruth de eersteling was uit volken rondom Israël die er helemaal bij ging horen. Dat is een belangrijk tegenwicht tegen het exclusieve denken dat je ook in de Bijbel vindt.’
Keerpunt
Ruth heeft voor altijd een plekje in het hart van Lensink. Hoe dat kwam? ‘In de jaren ’80 was ik licht depressief. In die periode las ik in de tuin het boek ‘Het gewone leven in den spiegel van het boek Ruth’, geschreven door de bekende theoloog Kornelis Heiko Miskotte. Op een bepaald moment werd ik diep geraakt. Er kwam vrede over me, vrede met mezelf en met het leven. Ik werd als het ware op eigen benen gezet. Ik besefte dat geloven nooit hoogdravend is, maar dat het draait om het gewone, alledaagse, geleefde leven. Dat sloot aan bij wat ik me herinnerde van mijn oma, een boerin uit de Achterhoek. In mijn kinderjaren was zij een voorbeeld voor me door haar nuchtere wijsheid en geloof. Zo iemand wilde ik ook worden! En die manier van gelovig leven beschreef Miskotte. Achteraf gezien was die ervaring in de tuin een keerpunt in mijn leven.’
Pinksterdienst
Bij die manier van gelovig leven hoort trouw. Trouw, chesed, was ook het sleutelwoord in het Bijbelboek Ruth. Dat werd in de webinars toegelicht. Zoals Boaz trouw bewees aan Ruth en haar schoonmoeder en bereid was losser te zijn, zo is ook God trouw en losser, verlosser, van zijn volk. Lensink verwerkte de webinars in haar preken. ‘Ik kon goed gebruik maken van het ondersteunend materiaal dat het NBG toestuurde aan de deelnemers van de webinars, onder andere suggesties voor de preek. Daar heb ik twee keer iets mee gedaan, in een dienst over Ruth en op Pinksterzondag. Met Pinksteren preekte ik over “vleugels van de hoop”. Ruth kwam schuilen onder de vleugels van Boaz en van de Eeuwige; ik belichtte dat ook wij vleugels van hoop krijgen als de Geest over ons komt. Dat heeft niets te maken met ‘’boven de werkelijkheid zweven” – nee: Gods Geest werkt in op ons gewone, aardse leven, waar we elke dag brood op de plank moeten hebben.’
Voor mij is geloven nooit hoogdravend
Erna lensink
Ziekte en dood
Ingrijpende gebeurtenissen kleuren momenteel het leven van Erna Lensink. ‘Net voor de lockdown bleek mijn man uitgezaaide longkanker te hebben. In dezelfde tijd bleek een gemeentelid, midden in het leven, dodelijk ziek te zijn. Amper een half jaar later werd ze begraven.
Wat heeft Lensink in die omstandigheden aan haar geloof in de God van de Bijbel? Ze verwijst opnieuw naar het boek Ruth. ‘Daar gaan al in het eerste hoofdstuk drie mensen dood. Toch eindigt dat hoofdstuk met een glimpje hoop: Naomi en Ruth komen in Betlehem aan bij het begin van de gerstoogst. Hoe ik het zie? Shit happens. Ik geloof niet dat God iemand bewust met zo’n vreselijke ziekte treft. Ik zie God niet als een boeman en ook niet als een almachtige regelaar. Dat kinderlijke beeld van God als Grote Regelaar daarboven ging eerder in mijn leven al aan gruzelementen. Naomi was bitter en verweet God wat haar overkwam. Ik zie zoiets als het lot. Het is toeval. Mensen kunnen zomaar iets krijgen – en dan gaat het erom: hoe reageer ik daarop? De Bijbel geeft geen antwoorden op waarom iets gebeurt, maar geeft wel aanwijzingen over hoe ermee te leven. Bepalend voor mijn Godsbeeld is dat God ver boven onze denkbeelden uitstijgt. Hij/Zij is de Goede Herder die zegt: “Ik zal er zijn, wat jou ook treft.”’
Interview en tekst: Peter Siebe
Wil je de webinars over Ruth terugkijken? Dat kan!