‘Brazilië is een totaal ander land dan Nederland of België’, zegt Paul Doth, Hoofd International Programme van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap (NBG). ‘Hier kunnen mensen terugvallen op allerlei sociale voorzieningen. In Brazilië is dat afwezig. Ik kwam op mijn reis mensen tegen die niet eens als inwoner van het land geregistreerd staan. En als zo iemand dan bij een ziekenhuis aanklopt om hulp, wil de dokter jou waarschijnlijk niet behandelen tenzij je veel geld betaalt.’
Integraal Bijbelwerk
In juli bezocht Doth het land, samen met NBG-voorzitter Karin van den Broeke. Doel van hun bezoek was: zicht krijgen op een ‘integrale’ manier van werken-met-de-Bijbel. Het Braziliaans Bijbelgenootschap, Sociedade Bíblica do Brasil (SBB), heeft daar veel ervaring mee. In allerlei projecten wordt samengewerkt met kerken, de overheid en hulpverleners. ‘In Nederland en Vlaanderen zijn we dat niet gewend, terwijl wereldwijd allerlei Bijbelgenootschappen al zo werken’, zegt Doth. ‘Ook in onze eigen samenleving kan zo’n aanpak goed zijn voor mensen die het moeilijk hebben. Bijvoorbeeld voor migranten of voor klanten van de Voedselbank.’
‘Je kunt mensen niet Gods zegen toewensen, zonder zelf te laten zien dat je je ook voor recht inspant’, zei directeur Erni Siebert van het SBB tegen Doth en Van den Broeke. ‘Dat raakte ons’, zegt Doth, ‘omdat we veel te zien en te horen kregen over hun integrale werkwijze. Ongeregistreerde mensen bijvoorbeeld, die geboren zijn in het oerwoud, krijgen hulp om zich alsnog te registreren.’
Licht voor de Amazone
Die hulp wordt onder andere gegeven via Luz na Amazônia, ‘Licht voor de Amazone’. Dat is een project met een boot van het Bijbelgenootschap. Die vaart van Belém, een miljoenenstad, het Amazonegebied in, naar dorpen in het oerwoud, soms wel tien dagen lang. Daar wonen de mensen in houten huisjes op palen aan het water. Ze leven van het oerwoud en van visvangst. Doth en Van den Broeke voeren een dag mee. Het SBB wil met Luz na Amazônia de Bijbel, Gods boodschap van liefde, bij de mensen brengen met een integrale aanpak, dus in samenhang met andere noodzakelijke hulp. Aan boord zijn verpleegkundigen – vrijwilligers –, Bijbels en lesmateriaal. Doth: ‘Hun motto is: “Lees, leef, geef de Bijbel”: de Bijbel lezen, er zelf naar handelen, en hem uitdelen.’ De boot legde aan bij een dorp waar het SBB samen met de kerk een zondagsschool en activiteiten voor en met kinderen organiseert. De verpleegkundigen gaven noodzakelijke medische hulp en er werden Bijbels uitgedeeld.
Daarna stapten we in een klein bootje om verder te varen, een kreek in, naar nog een dorpje. We ontmoetten in een houten huisje een grootmoeder van 85, haar broer en haar pleegdochter. Er lag een stukgelezen Bijbel en de vrouw sprak dankbaar over God. Haar pleegdochter vertelde voorzichtig en tactvol dat oma zelf niet kon lezen, maar dat zij de Bijbel voorlas aan haar oma. Dat was het moment voor mijn SBB-collega om aan oma een audiobijbel te geven. Ze was totaal verrast en dolblij, want nu kon ze naar de Bijbel luisteren wanneer ze zelf wilde.’
Meer weten over dit project? Ontdek dan de projectpagina of lees de blog van onze voorzitter Karin van den Broeke via onderstaande knoppen: