Hoofdinhoud

‘Nu kan ik elke dag zelf in de Bijbel lezen!’

In het afgelegen havenstadje sta je plotseling midden in Nederlandse architectuur: de stenen huisjes en leien daken van het ‘Dutch Fort’ van Galle lijken sprekend op de historische restanten die in menig Nederlandse steden te vinden zijn. We rijden nog even door, naar een arme buitenwijk van de stad.

Daar zijn we te gast bij een groot gezin: twee grootouders, twee (jonge) vrouwen en vier kinderen. We praten er met Inosha, een alleenstaande vrouw van ongeveer 30 jaar oud. Ze woont in het huis van haar broer, samen met haar ouders en het gezin van haar broer. Deze familie van negen personen zit opeen gepropt in een gammel driekamerhuisje aan de rand de stad. Samen met haar twee kinderen, Dunal en Eshini gaat ze wekelijks naar een protestantse kerk in de buurt.  

De situatie van Inosha is schrijnend: achtergelaten door haar man moest ze plots alleen voor haar twee jonge kinderen zorgen. Hierdoor moest ze bij haar broer – in een veel te kleine woning – gaan wonen. Met haar laatste spaarcenten kocht ze een piepklein lapje grond, waar nu een vervallen ruwbouw op staat.

Inosha: ‘Ik sta in voor het huishouden, aangezien mijn broer steeds gaat werken en mijn ouders te zwak zijn om nog fysiek werk te verrichten. Ik probeer hier en daar bij te klussen, maar in de huidige economie is dat echt verschrikkelijk moeilijk. Het is steeds kiezen: of eten kopen, of spulletjes voor de kinderen, of toch iets investeren in het huisje dat ik aan het bouwen ben. Maar vaak is er toch enkel geld voor een beetje eten en lukt het me niet om iets voor de kinderen te kopen. Gelukkig mogen we hier wonen, al hebben we hier helemaal geen privacy.’ 

Inosha - Rumassala Road met een Samenleesbijbel

Er is nauwelijks geld voor eten, laat staan dat er budget over is om kleren, schoolbenodigdheden of cadeautjes voor de kinderen te kopen. Toch put het gezin van Inosha veel kracht uit hun geloof: ‘We gaan wekelijks naar de kerk. Daar ontmoeten we mensen die ook tot bekering zijn gekomen. Veel van de mensen in onze buurt zijn boeddhistisch. Ook mijn eigen familie is boeddhist: mijn kinderen en ik zijn de enige christenen in ons huishouden en zelfs in onze straat;’ vertelt Inosha. Slechts 7% van de Sri Lankaanse bevolking is christen. De groeiende christengemeenschap snakt naar Bijbels, maar gezinnen zoals dat van Inosha hebben daar helaas geen geld voor. 

dochter Inosha - Rumassala Road leest in de Samenleesbijbel

In april 2023 kreeg Inosha’s zoontje, Dunal (10), van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap zijn eigen Family Bible. Dunal: ‘Ik ben erg blij met deze Bijbel. In ons gezin was daar nooit geld voor, dus we hoorden de verhalen enkel in de kerk. Maar nu kan ik er zelf in lezen!’ En dat doet het gezin bijna dagelijks. Voor elke maaltijd wordt de Bijbel geopend en lezen Inosha, Dunal en Eshini samen in hun eigen Family Bible. In minder dan een maand lazen ze maar liefst 25(!) verhalen. Hun favoriet? ‘De dromen van Jozef! Ik herken mezelf heel erg in dat verhaal. Ik ben ook wel een dromer. Dromend van een betere toekomst! En ik vind de tekeningen die bij dit verhaal horen echt prachtig. Ik toon ze steeds aan mijn neefje en nichtje. Ze zijn boeddhisten, maar we lezen vaak wel samen in de Bijbel en kijken samen naar de prenten,’ vertelt Dunal trots. 

Bedankt!

Het gezin van Inosha wil de leden en donateurs van het NBG bedanken. Zij kregen dankzij jouw steun voor het eerst hun eigen Bijbel, in hun eigen taal. Wil jij Sri Lankaanse gezinnen zoals dat van Inosha ook een Bijbel geven? Steun dan het project via onze website!

2 kinderen in Sri Lanka lezen in hun Samenleesbijbel

Impactverhaal

Was dit interessant of nuttig? Deel dit bericht met je netwerk!