In de Bijbel staat: ‘Als ik zwak ben, ben ik sterk.’ Het zijn woorden van Paulus. Hij was een hoogopgeleide, belangrijke man, maar leerde in zijn leven armoede en afhankelijkheid kennen. Hij ontdekte uiteindelijk dat hij alleen genade nodig had – dat genade genoeg was. Stella: ‘Ik herken mij zo in zijn verhaal. Ik kom uit een welgesteld gezin, kende nooit geldproblemen, maar kwam door een serie gebeurtenissen in armoede terecht. Aanvankelijk kostte het mij veel moeite om die situatie onder ogen te zien en er open over te zijn. Maar hoe meer ik mijn kwetsbaarheid toonde, hoe meer ik ontdekte dat er verbinding ontstond. Met mensen, maar ook met God. Nu probeer ik anderen te inspireren door eerlijk mijn verhaal te vertellen en door te wijzen op wat in het leven werkelijk van waarde is.’
‘Ik heb twee kinderen, woonde samen en had een mooi huis in een goede buurt in Amsterdam. Ik was accountmanager, hij was advocaat. Onze liefde hield op na een aantal jaren; de kinderen waren drie en vijf toen we uit elkaar gingen. Onze breuk verliep niet echt soepel. Het koophuis moest verkocht worden dat was rond 2010 niet zo eenvoudig. Hij bleef er wonen en ik moest eruit. Toen begon mijn zoektocht naar een woonplek. En dat was niet makkelijk omdat ik te rijk was voor sociale woningbouw en te arm voor vrije sector.’
Stella heeft een ondernemende mentaliteit en bleef niet bij de pakken neerzitten. ‘Ik startte als ondernemer, maar dat bleek veel te ambitieus met die scheiding en al het liefdesverdriet. Ik moest op zoek naar een andere invulling van mijn leven om aan geld en onderdak te komen.’
Verlies en gebed
In korte tijd kwam Stella steeds dieper in de problemen te zitten. ‘Ik moest in het reine komen met het gevoel van verlies: partner, status, baan, gezondheid … Alles. De enige oplossing was dat ik failliet verklaard zou worden en in de schuldhulpverlening zou terechtkomen. Daar zat ik drie jaar lang in. Dat was een oplossing, maar tegelijkertijd schaamde ik me, want iedereen heeft er een oordeel over.’
‘In die tijd ben ik gaan bidden. Als ik ’s avonds in mijn bed lag, bad ik en vroeg ik echt om hulp. En dan kwam die hulp er ook – in wat voor vorm dan ook. Soms kwamen er bijvoorbeeld kaartjes door de brievenbus om met de kinderen naar de Efteling te gaan.’
Door mijn kwetsbaarheid maakte ik verbinding
‘Ik wist dat het niet allemaal mijn schuld was, maar dat dit dingen zijn die je kunnen overkomen. Ik heb me kwetsbaar opgesteld en ben gaan delen op Facebook. Bijvoorbeeld foto’s van de dingen die ik bij de voedselbank had opgehaald. Ik zette de spullen op de hoek van de tafel, gerangschikt op kleur. Daar schreef ik een verhaaltje bij waarin ik vertelde wat het mij deed dat ik die spullen had opgehaald. Vooral uit dankbaarheid.’
‘Zo kwam ik geleidelijk steeds meer met mensen in aanraking die het beste met mij voorhadden. Ze schreven lieve woorden en pepten mij op. Door het delen van mijn kwetsbaarheid werd mijn wereld langzaam weer groter. Ook door dingen te durven ontvangen – complimenten en tassen met eten. Van onbekende mensen. Die mensen waren als engelen voor mij.’
‘Ik voelde me intussen wel kwetsbaar, ook omdat ik erg dyslectisch ben. Toch merkte ik dat mensen daar op Facebook geen probleem van maakten, maar dat ze het juist prettig vonden om mijn woorden te lezen.’
Nu geeft Stella spreekbeurten over de armoedeval en schuldsanering. Ze schreef er zelfs een boek over: Armoede krijg je gratis. ‘Door dat verhaal te delen, merkte ik dat er verbinding kwam. Zo begon ik me weer krachtig te voelen. Ik merk dat ik anderen kan inspireren. Veel mensen durven niet te praten over armoede, over schulden.’
‘Ik dacht altijd dat ik heel sterk moest zijn’
‘Onlangs was ik bij mijn moeder, die Alzheimer heeft. In een lade vond ik daar een oude Bijbel. Er zat een overlijdensbericht in van haar broer Mozes, precies bij Exodus 2, het verhaal van Mozes in een rieten mandje. Ik heb een foto gemaakt van de bladzijde, en ik lees die keer op keer.’ Stella’s moeder moet troost en herkenning gevonden hebben in het verhaal over loslaten. Stella zelf herkent zich in het verhaal van Mozes’ moeder Jochebed, die haar kindje moet loslaten, het niet langer volledig zelf kan beschermen, maar hulp zoekt.
‘Mijn zwakheid heeft mij verder gebracht. Ik dacht altijd dat ik sterk moest zijn en alles zelf zou moeten kunnen doen. Ik vond het zo normaal dat ik een auto, geld en alles had… Voor mij was het een zwakte dat ik dat allemaal niet meer had. Nu kijk ik daar anders naar. Ik voel me sterker dan ooit. Het zit niet in de materie …’ Stella wijst naar haar borst: ‘… het zit diep in je hart, het zit hier.’
‘Doordat ik bij mezelf ben gekomen, ben ik meer ga nadenken. Zo heb ik ontdekt wat geloof met mij doet. Ik heb gemerkt, ook door wat mijn moeder me heeft meegegeven, dat je dicht bij jezelf moet blijven. En dat niet alle kracht uit jezelf hoeft te komen, dat je niet altijd sterk hoeft te zijn.’ Of, zoals de Bijbel zo mooi zegt: ‘Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft’ (Filippenzen 4:13).