Hoofdinhoud

Een vernieuwde Indonesische Bijbel met Nederlandse wortels

Veel is hier anders: de taal, het aantal brommers, geregeld een gezin van vier mensen op één brommer, het eten natuurlijk. Toch deelt Nederland een geschiedenis met Indonesië. Een pijnlijke geschiedenis waaraan we niet te veel aandacht geven. Terwijl ik met mijn collega Paul Doth in Jakarta ben, lees ik de aanbevelingen van de commissie Versterking kennis geschiedenis voormalig Nederlands-Indië. We hopen van harte dat ze serieus genomen worden. Meer bewustzijn is nodig, uit respect voor alle Indonesiërs en om onszelf als Nederlanders beter te begrijpen.

We bezoeken het Lembaga Alkitab Indonesia, het Indonesische Bijbelgenootschap dat op 9 februari 1954 werd opgericht om het werk van het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) voort te zetten. Afgelopen donderdag, 9 februari, maakten we de presentatie mee van de vernieuwde Indonesische Bijbelvertaling. De eerste editie ervan verscheen in 1974.  

De viering

In een feestelijke viering met veel muziek en dans werd dankbaar teruggekeken op het werk van het Indonesische Bijbelgenootschap. Het was een oecumenische viering waarin een bisschop voorging. Na het binnendragen van de eerste exemplaren kregen vertegenwoordigers van uiteenlopende kerken, van protestants, rooms-katholiek, zevendedagsadventisten, tot pinksterkerken, een exemplaar overhandigd. Ook nam minister Luhut Binsar Panjaitan, de rechterhand van president Joko Widodo, een exemplaar in ontvangst. 

Nederlandse wortels

Ik vond het indrukkend om mee te maken hoe een nieuwe versie van de Bijbel zo feestelijk onthaald werd. Hoe de Bijbel verbindend is tussen uiteenlopende christelijke tradities – en dat in een land waar negentig procent van de bevolking moslim is. Maar helemaal bijzonder is deze Bijbel Nederlandse wortels heeft. De versie uit 1974 was voor een groot deel gebaseerd op het werk van NBG-medewerkers. Hillebrandus Cornelius Klinkert maakte een Maleise vertaling in de 19e eeuw en Werner August Bode begon de herziening hiervan in het Indonesisch. Veel is gelukkig veranderd in de relatie tussen Nederland en Indonesië, en Firman Tuhan, het Woord van God, verbindt ons, zelfs concreet in deze meest gebruikte vertaling. 

Komende dagen bezoeken we projecten waar de Bijbel vertaald wordt in enkele van de vele talen van Indonesië: het Pak Pak Dairi en het Maanyan. Het vertaalwerk wordt volledig door Indonesiërs gedaan, maar het stemt me dankbaar en gelukkig dat het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap dit steunt. 

Stefan van Dijk werkt als Manager Ontwikkeling & Uitgeven bij het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap. Dit bericht verscheen eerder in het Reformatorisch Dagblad.

Nieuws

Was dit interessant of nuttig? Deel dit bericht met je netwerk!